​توسل کنیم تا خدایی شویم

مسئله روضه اباعبدالله (ع) برای آیت‌الله بهجت به حدی مهم بود که حدود ۵۰ سال هر هفته مجلس داشته‌اند و ایشان حاضر نبود به این سادگی این کار را ترک کند. حتی در حال مریضی اصرار داشت که این مجلس باید برقرار شود و اصرار داشت که خودش باید حضور داشته باشد. خیلی برایش مهم بود که از اول مجلس حضور داشته باشد. ایشان می‌گفت: اگر من در عمرم ۵۰ سال مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) گرفته‌ام باز هم کم است؛ بعد از من شما باز هم برایم مراسم روضه أباعبدالله بگیرید. گریه بر سید الشهداء از همه مستحبات بالاتر است، حتی از نماز شب؛ چون نماز شب حالتی جسمی دارد ولی گریه بر سید الشهداء (ع) رقّت روحی است و عامل آن را در درون انسان به وجود آورده است. این توسلات انسان را خدایی می‌کند.

به نقل از فرزند آیت‌الله بهجت در مباحثات

#موعظه_بزرگان
#درس_اخلاق
#راهکارهای_معنوی

#کلامی_از_بهجت

​حضرت علامه حسن زاده آملی : طهارت ، هم تنظیم کننده رزق ظاهری است و هم موجب مزید (افزایش) رزق معنوی میگردد

#علامه_حسنزاده_آملی
#عشق
#معرفت
#اخلاق
عالم_عارف_ذوالفنون
#الهی_همه_درمان_خواهند_و_حسن_درد_خواهد
چون درد انسان را به کمال میکشاند

​🔹مرحوم حاج اسماعیل دولابی (ره) :

در شبانه روز، ترجیحاً دل شب، ده دقیقه ای با خدا خلوت کن. وضو بگیر و سر سجّاده ات بنشین و به خداوند عرض کن به دیدار شما آمده ام. اگر خطاهایت و افکار دنیوی به ذهنت آمد، چند بار استغفار کن، برطرف میشود و فضای دلت خلوت و روشن میشود. آنگاه صلوات بفرست تا نورش بیشتر شود. 

اگر بر این کار مداومت نمایی، این ده دقیقه همه ی اوقات شبانه روزت را خواهد گرفت.

همه ی ذرّات عالم با خدا صحبت میکنند و به ما هم میگویند تو هم با خدا صحبت کن. 

​🌙🍃نگویید ماه رمضان تمام شد، عید فطر پایان ماه رمضان است.

 نه! عید، شروع آن تعالیمی است که در ماه رمضان به شما داده شده، آن رحمتهایی که به شما داده شده است، تازه شروع شده، باید به کار ببندید.

آنچه که به شما رسیده است را غفلت و شیطان از دستتان در نیاورد.

🌹استاد حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی

✨خدا یکی از خوبان و عاشقان امام زمان را رحمت کند شاید مثلا چهل سال پیش بود، سید کریم پینه دوز، هرشب جمعه به محضر آقا مشرف میشد.

در بازار تهران حجره کوچک پینه دوزی داشت، امام زمان شبهای جمعه سری به حجره اش میزد و او را میدید.

یک روز از صبح تا غروب پولی دشت نکرد،در حجره را تا انتهای شب باز گذاشت به امید مشتری, خبری نشد، زن و بچه گرسنه منتظرش بودند در خانه، حجره را بست و رفت سرکوچه ی خانه شان ایستاد، برف سنگینی می‌بارید گفت انقدر می ایستم تا روزی ام را مولایم حواله کند، جوانی از دور آمد و بقچه ای به او داد، گفت از طرف حضرت صاحب است، نان بود و حلوا،سید کریم میگفت عطرش آدم را مست میکند و طعم غذای بهشت دارد.
نان و حلوا را هرچه میخوردند تمام نمیشد ، سفره را که باز میکردند باز همان مقدار روز اول در سفره بود، به خانمش گفت کسی بویی نبرد از این ماجرا، زن همسایه از خانمش پرسید این عطر حلوا که کوچه را برداشته از خانه ی شماست، ماجرایی دارد؟خانمش قصه را به زن همسایه گفته بود، برای وعده ی بعدی سفره را که باز کرده بودند دیگر نانی در سفره نبود.

برداشتی آزاد از زندگی سید کریم محمودی ملقب به کریم پینه دوز>

#امام_زمان