​﷽  #سیره_علما #محرم

📌اهمیت روضه خانگی از منظر علامه طهرانی و برکات آن

🔰آیت الله سید محمدصادق حسینی:  والد معظّم (آیت الله سیّد محمدحسین تهرانی) به برگزارى محافل روضه و عزادارى تا آخر عمرشان مقيّد بودند و هم ديگران را به إحياء مجالس توسّل و ذكر أهل‏بيت عليهم ‏السّلام تشويق مى‏نمودند. 

🔰در زمانى كه در نجف اشرف بوده و همراه مرحومه والده و مرحومه جدّه حقير در منزلى بسيار بسيار كوچك زندگى می‌كردند، اهتمام داشتند كه هر هفته خودشان در منزل روضه‏اى بخوانند و والده و جدّه گوش نموده و بعد هم با چاى پذيرائى مى‏كرده‏اند. 

🔰می‌فرمودند: چاى روضه بركت دارد و اين چاى از بركات مجلس روضه متبرّك شده و مورد عنايت است و خوردن دارد. 

🔰در مشهد براى خانواده مجلس روضه هفتگى داشتند. در اوائل مرحوم آقاى بلورچى هر هفته مى‏آمدند و روضه مى‏خواندند. بعد از رحلت ايشان به ما فرموده بودند كه نوبتى هر دفعه يكى از اخوان روضه بخوانند. 

🔰و خودشان با لباس رسمى تشريف مى‏آوردند و مى‏نشستند و مي فرمودند: همه به همين نحوه شركت كنند؛ آقايان با لباس رسمى بيرون و عباء و عمامه، و مخدّرات هم با چادر، همه مؤدّب بنشينند و گوش دهند و بعد از آن هم حتماً چاى داده شود. 

🔰می‌فرمودند: روضه هفتگى بسيار بركت دارد و انسان اگر بتواند نبايد از آن محروم شود. سيره بسيارى از سلف صالح بر برگزارى اين روضه‏ها بوده و در نجف هم مرسوم بود كه برخى از بزرگان شب جمعه روضه‏اى داشتند و إطعام مختصرى مى‏نمودند. 

🔰می‌فرمودند: مجلس ذكر و ياد ائمّه عليهم‏السّلام خيلى مهمّ است و روضه‏ خواندن و عزادارى و اشك ‏ريختن، علاوه بر ذكر و توسّل، اهمّيت خاصّ‏ خود را دارد و برگزارى آن در منزل و اينكه در خانه‏اى كه در آن زندگى می‌كنند روضه برگزار شود و مصائب اهل‏بيت عليهم ‏السّلام گفته شود و چند نفرى (گرچه فقط اهل منزل باشند) اشك بريزند، بسيار مطلوب است.

🔰 و نبايد انسان به شركت ‏كردن در مجالس روضه در بيرون منزل قناعت بورزد. خصوصاً اگر در كنار اين روضه هفتگى خطيبى عالم نيز دعوت شود و چند كلمه‏اى از معارف و احكام بيان كند و اهل‏ منزل از آن استفاده نمايند كه نورٌ على ‏نور مى‏شود. 

📗 نور مجرد، ج‏ ۲ ص ۴۶۲

​🔻مرد غریبه را با زنم در خانه دیدم👇

قاضی با ایمان مصری به نام محمد عریف :

 15 سال پیش وقتی وکیل دادگستری بودم. یک روز صبح می رفتم سر کار و تا شب به خانه برنمی گشتم. جلو درب محل کارم یادم افتاد که چند برگه مهم را خانه جا گذاشتم . فورا سوار ماشینم شدم و به خانه برگشتم تا برگه ها را بردارم.

 وقتی وارد خانه شدم، دیدم یک مرد غریبه با زنم همبستر شده و نمی دانستم چه کار کنم. خودم وکیل بودم و قوانین را خوب می دانستم و اگر آن مرد را می کشتم، هیچ شاهدی نداشتم.

 تصمیم گرفتم با مرد هیچ کاری نکنم و به او گفتم: 

از خانه من برو بیرون و من این کار را به خدا می سپارم.

آن مرد هم رفت بیرون و کمی به من خندید. یعنی به عقل من می خندید که با او هیچ کاری نکردم.

او رفت و به زنم گفتم:

وسایلت را جمع کن تا تو را به خانه ی پدرت ببرم و از هم جدا می شویم. 

سوار ماشین شدیم و به راه افتادیم.

خانه پدر زنم تو یک شهر دیگر بود و تو راه فقط به آن موضوع فکر می کردم و بغض گلویم را گرفته بود تا به آنجا رسیدیم.

من کار خودم را به خدا سپرده بودم و نخواستم آبروی زنم را ببرم و به خانواده ی زنم گفتم: ما دیگر به درد هم نمی خوریم و می خواهیم از هم جدا شویم.

خانواده ی زنم می گفتند: شما تا حالا با هم مشکل نداشتید و از این حرف ها. و من هم تاکید می کردم که به درد هم نمی خوریم و باید از هم جدا بشویم.

وقتی از خانه می آمدم بیرون، زنم به من گفت: 

واقعا درود بر شرفت تو خیلی بزرگی که آبرویم را نبردی. 

من هم به او گفتم: برو و توبه کن از کاری که کردی.

خلاصه از هم جدا شدیم و مدت ها فکرم درگیر آن قضیه بود و همیشه وقتی توی تلویزیون یا خیابان یا محل کارم کسی را می دیدم که می خندید، یاد آن مرد می افتادم که موقع رفتن به من می خندید.

بعد از مدتی دوباره ازدواج کردم و یک زن با تقوا، با ایمان نصیبم شد. سال ها گذشت و بعد از 15 سال من قاضی دادگستری شدم.

یک روز یک پرونده ی قتل آمد جلو دستم  و مرد قاتل را داخل آوردند.

به نظرم می رسید که آن مرد را جایی دیده ام و بعد از کلی فکر کردن یادم افتاد که همان مرد است که با زن قبلیم همبستر شده بود. ولی او مرا نشناخت.

به او گفتم: ماجرا را برایم تعریف کن که چرا مرتکب قتل شدی.

گفت: جناب قاضی رفتم خانه دیدم یک مرد غریبه با همسرم همبستر شده و نتوانستم جلو خودم را بگیرم و با چاقو کشتمش.

گفتم: شاهد داری؟

گفت: نه.

گفتم: اگر راست می گویی پس چرا زنت را هم نکشتی؟

گفت: زنم زود از خانه فرار کرد.

گفتم: نباید می کشتیش، چون قانون می گوید که باید سه شاهد ماجرا را می دیدند.

گفت: جناب قاضی! اگر این اتفاق برای شما می افتاد، آن مرد را نمی کشتی؟

گفتم: نه، در زمان خودش قاضی هم بوده که این اتفاق برایش افتاده و با مرد هیچ کاری نداشته.

آن موقع بود که یادش افتاد من آن وکیل 15 سال پیش هستم که با زنم همبستر شده بود و باهاش کاری نکردم.

گفتم: من آن روز کار خودم را به خدا سپردم و من الان با نوک خودکارم حکم اعدامت را صادر می کنم.

و طبق قانون باید آن مرد اعدام می شد و من حکم اعدامش را صادر کردم.

“به در هر خانه ای بزنی فردا 

در خانه ات را می زنند"!

از مکافات عمل غافل مشو

گندم از گندم بروید،جو ز جو

💕 امام حسین علیه السلام:
‌
🌷مردم بنده دنیایند و به ظاهر دم از دین می زنند و تا زمانی که زندگی‌شان تأمین شود، از آن دفاع می کنند! اما چون در معرض آزمایش قرار می‌گیرند، دین داران کم می شوند.🌾
‌
📚بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۸۳

#تلنگر

ﺩﺭ «ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ» ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ «ﺧﻠﺒﺎﻥ»
ﺁﻥ ﮐﯿﺴﺖ !!

💠 ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ «ﺯﻧﺪﮔﯽ» ﺍﺕ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﻣﺪﯾﺮ ﻭ ﻣﺪﺑﺮ ﺁﻥ ‏«#ﺍﻟﻠﻪ» ﺍﺳﺖ…

🔻 به #خدا اعتماد داشته باش

‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰اللهم عجل لولیک الفرج 🔰

✨
🔹شهیدی که در لحظه شهادتش امام حسین(ع)را دید….

بعد از تیر خوردنش بچه ها اومدن به کمکمون 
خیلی خون ازش رفته بود
فقط برگشت به یکی از رفقا گفت:
بلندم کن رو زانوهام بشينم
برگشتم بهش گفتم: واسه چی..؟!
خون زیادی ازت رفته
که  آقا سجاد گفت:
اربابم اومده میخوام بهش سلام بدم..

#شهید_سجاد_عفتی
🏴_____________________
«#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»