آیت الله وحید نقل می کنند
در زمان میرزای شیرازی طلبه ای با لباس کهنه بر درخانه اش آمد و گفت میرزا را کار دارم
مردم گفتند میرزا بر مجتهدین وقت ندارد آن موقع تو آمده ای و میگویی میرزا را کار دارم؟
گفت عیبی ندارد من میروم اما به میرزا بگویید فلانی آمده بود
خبر به میرزا رسید
ناگهان میرزا با سروپای برهنه دوید و طلبه را درآغوش گرفت
دفتردار میرزا تعجب کرد. وقتی آن طلبه رفت میرزا گفت: دوست داشتم ثواب این همه مجتهد که تربیت کردم برای این طلبه باشد و ارزش یک کارش را به من بدهد. گفتند میرزا کار این طلبه مگر چه بوده
میرزا گفت: این طلبه به یکی از دهاتهای سنی نشین رفت و گفت بچه هایتان را بیاورید قرآن یاد می دهم بدون پول
سنی ها گفتند خوب است بدون پول است
این طلبه از اول که قرآن یاد این بچه ها میداد بذر محبت امیرالمؤمنین را در دل این بچه ها کاشت اینها بزرگ که شدند شیعه شدند و پدرانشان را به مذهب حق راهنمایی کردند
دیری نگذشت که این دهات تماما شیعه شد
این طلبه ۱۵سال شب ها بر در خانه ها می رفت و یواشکی نانی که ان ها بیرون می انداختند را می خورد ۱۵سال اینگونه زحمت کشید تا توانست یک روستا را شیعه کند. /آسد مهدی

​💌استاد شیخ جعفر ناصری:  

🔻 یکی از اشتباهات ما این است که یک ذکر که گفتیم یا یک روزه که گرفتیم، بلافاصله منتظر آثارش هستیم. 

🔸 نمی‌خواهد! آثار را می‌خواهی چکار؟ آثار همین است که موفق شدی یک روز از ماه رجب را روزه بگیری! کافیست! دیگر باید سرت را روی مهر بگذاری و سجده کنی و خدا را شکر کنی!‌ ‌

📌پ.ن:

این جمله را آب طلا بنویسید و مقابل چشمتون همیشه نگه دارید❗️

🍃🍃

قلب را با موعظه زنده نگه دارید.

عزیزان دقت کنید یک بیماری مهمی که
همه ما داریم و نباید فراموش کنیم
آن است که قلب ما دچار غفلت می‌شود
به همین جهت آن قدر که
تکرار مفید است، تعلیم مفید نیست.

تکرار حقایق است که
قلب را زنده نگه می‌دارد.
سرّ تکرار عبادات هم این است

​🍃🍃

🔥 ظلم مدرنیته

👈 یکی از ظلم هایی که فرهنگ مدرنیته 

به بشر کرد، این بود که با طرح موضوعات

 سطحی، راه ورود به عالَم انسان های بزرگ

 را بر بشریت بست

👈 امروزه اکثریت، چنان در اخبار و

 مسائل سیاسی سطحی و فیلم و سریال 

و فوتبال و…غرق شده اند، که کمتر 

کسی را پیدا میکنید که با اندیشه های

 حکیمان بزرگ انس داشته باشد

​✍به خودمان رحم کنیم…!

🔹أمیرالمومنین علیه‌السلام: بدانيد كه اين پوست نازك را ياراى آتش نيست، پس به خود رحم كنيد! شما در مصيبت ها و گرفتارى هاى دنيا آتش را آزموده ايد. آيا ديده‌ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما مى‌خورد، يا به زمين مى‌خورد و خونى مى‌شود و يا شن هاى داغ پايش را مى‌سوزاند، چگونه بى‌تابى مى‌كند؟! پس چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و همبسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!

📚نهج‌البلاغه، خطبه۱۸۳