​🔹آیت الله حائری شیرازی🔹

✍اگر گفتی «حوصلۀ نهی‌از‌منکر و سر و کله‌زدن‌با مردم را ندارم»، حالات معنوی‌ات هم گرفته می‌شود!

 درختی را که شما شاخه و تنه‌اش را قطع کنید و فقط ریشه‌اش را باقی بگذارید، ریشه‌اش هم بعداً میپوسد. 

 ریشۀ انسان، درونگرایی او است و شاخۀ انسان، برونگرایی او. برای حیات معنوی انسان، هم درون گرایی لازم است و هم برون گرایی. هم مناجات و نجوا و اخلاصی که هیچ کس خبردار نشود لازم است، و هم بر سر راه خدا، دعوا کردن که همه هم ممکن است به او تهمت بزنند که این می‌خواهد تظاهر به غیرت [دینی] بکند، می‌خواهد تظاهر به دینداری بکند، می‌خواهد تظاهر به خوبی و پاکی بکند.

 اگر کسی مناجات با خدا را داشت، حال عبادیِ خوبی داشت، حضور قلب خوبی داشت، اما توی میدان امر به معروف و نهی از منکر نیامد و گفت سر و کله زدن با مردم برای من سخت است، نمی‌خواهم با مردم سرشاخ بشوم. نمی‌خواهم با مردم درگیر بشوم؛ این فرد بعد از مدتی همان مناجاتش را هم از دست می‌دهد، آن حالش را هم از دست می‌دهد.