​بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

👋🌺👋راز بیماری امام سجاد (علیه السلام)👋🌺👋

💢💥در حادثه جانسوز کربلا، 

وجود نازنین امام چهارم(علیه السلام)،

به شدت دچاربیماری گشت؛

و در اثر آن ضعف وسستی فراوانی بربدن مبارک آن حضرت چیره شد؛

بگونه ای که حتی توانایی حمل شمشیر را نداشت.

همین امرموجب شده که بسیاری ازمردم از سرناآگاهی، 

امام چهارم رابه عنوان امام بیمارشناخته،

وهمواره درصفحه ی ذهنشان این پندارغلط نقش بسته شده،

که امام سجاد(علیه السلام) شخصی بیمار و ناتوان و ضعیف بوده که چهره ای زرد و رنگ پریده داشته،

و دارای روحی افسرده وپژمرده بوده است؛

و این بیماری مهلک از ابتدا عمرتا پایان عمر شریف حضرت،

با ایشان همراه و عجین بوده است؛

در حالی که این پندارکاملاً غلط وبه دور از واقعیّت است؛

زیرا امام چهارم تنها درحادثه کربلابه مدّت کوتاهی بیمار شدند؛

و بعد از آن بهبودیافته و درحدود 35سال چون سایرپیشوایان معصوم (صلوات الله علیهم اجمعین) ازسلامت کامل جسمی و روحی برخورداربود.

🔹️شاید در ذهن شماخواننده محترم این سؤال مطرح شود؛

که راستی چرا امام سجاد(علیه السلام)در آن شرایط حساس و بحرانی،

که امام حسین(علیه السلام) به شدت به یاری وهمکاری اونیازمندبوده است؛

دچاربیماری شد؟!

آیا این امر اتفاقی بوده است؛

 یا اینکه حکمت و رازی در آن نهفته است؛

 که امام چهارم درحدی بیمار شود؛

که ازحضور درمعرکه  نبرد معاف شود؟!

🔸️با دقت و تامل در اطراف این موضوع، پاسخ این پرسش به روشنی یافت می شود؛

و آن اینکه این بیماری درحقیقت لطف و عنایتی ازناحیه خداوند بی همتا بوده است؛

تا بدین وسیله ایشان در جنگ شرکت نکند؛

و جان مبارکش از خطر کشتار جانیان آن حادثه خونین در امان بماند؛

 و در سایه این حفاظت جانی، 

رشته پر فروغ امامت تداوم یافته،

 و پرچم امامت بر زمین نخوابد.

اگر حضرت بیمار نبود؛

حتماً در جنگ با یزیدیان شرکت می کرد؛

 و در نتیجه ایشان نیز چون پدر بزرگوارشان حسین بن علی(علیه السلام) و سایر شهدای عزیز کربلا، 

به شهادت می رسید؛

و چراغ امامت برای همیشه خاموش می گشت.

🔶️برای روشن شدن این مطلب و اینکه جای هیچ شک و شبهه ای باقی نماند؛

 در ادامه به قسمتی از جریان حادثه کربلا اشاره می نمایم:

🔹️هنگامی که امام حسین (علیه السلام) تنها ماند؛

و به هر سو نگاه کرد؛

برای خود یار و یاوری ندید؛

صدا زد: 

(هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله). 

آیا کسی هست که از حرم رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) حمایت و دفاع کند؟!… 

این سخن آنچنان جگر سوز بود؛

 که وقتی بانوان حرم،

 آن را شنیدند؛

 صدای گریه ی آنها بلند شد؛

 در این هنگام امام سجاد(علیه السلام) که سخت بیمار و در بستر بود برخاست و به زحمت از خیمه اش بیرون آمد؛

به قدری ناتوان بود که نمی توانست شمشیر خود را حمل کند.

🔶️ام کلثوم (علیهاالسلام) تا نگاهش به حضرت افتاد فریاد زد: 

به خیمه برگرد. 

امام سجاد(علیه السلام) فرمود: 

ای عمّه،

 مرا رها کن تا در رکاب پسر رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) با دشمن بجنگم.

🔸️امام حسین(علیه السلام) متوجه شد؛

نماند و فریاد زد: 

ای ام کلثوم،

 او را نگهدار، 

تا زمین از نسل آل محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) خالی نماند.🤲💚🤲