﷽
‍ 📎استاد مرحوم دولابي نقل مي کردند که روزی حضرت آيت الله شاه آبادي که استاد حضرت امام بودند، مهمان ما بود، پدرم کنار ایشان نشسته بود و از ایشان موعظه ای خواست:
- آقا ما را موعظه ای کن که به دردمان بخورد.
مرحوم شاه آبادي اين جمله را فرمودند: اگر اين خانه شيشه بند باشد و داخل آن پر از آب و همه ما نیز تشنه، آیا نگاه به اين آب ما را سيراب مي کند؟

- خير، با نگاه کردن به آب سيراب نمي شويم!
- اگر به اندازه سر سوزنی از اين شيشه سوراخ کنيم و دهانمان را آنجا بگذاريم و بمکيم، چطور؟!
- همه نجات پيدا مي کنيم و از تشنگي نمي ميريم.                        
- بايد به اندازه يک سر سوزن ازعالم حقيقت سوراخی در پیش چشم انسان باشد تا از عالم حقيقت انسان بچشد و بنوشد! و بداند سيراب کننده اش الله است؛ و کسی که به او طعام مي دهد نیز الله است؛
«هُوَ يُطْعِمُني‏ وَ يَسْقين‏» (شعراء: 79) اکنون که الله کاسه پر از نعمتش را جلومان گذاشته است و ما از آن مي خوريم، گمان می کنیم خودمان تلاش کرده ايم و به دست آورده ايم! همه چیز در دست الله است؛ دستگاه توحيد اين است.